مقایسه تاثیر تیپینگ و تمرین درمانی بر ناتوانی عملکردی و لوردوز کمری در سه ماهه دوم بارداری

مقدمه: تغییرات وضعیت بدنی زنان باردار از عوامل بروز لوردوز کمری در ستون مهره ها و ناتوانی ناشی از آن است. یکی از راه های کاهش آن، انجام حرکات ورزشی است. نواربندی (تیپینگ) نیز از روش های درمانی جدید می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر تیپینگ و تمرین بر ناتوانی عملکردی و لوردوز کمری در سه ماهه دوم بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1393 بر روی 90 زن باردار 24-16 هفته بارداری که جهت دریافت خدمات به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر مشهد مراجعه کردند، انجام شد. این مطالعه به صورت سه گروهه (تمرین، تیپینگ، کنترل) و به مدت شش هفته صورت گرفت. در گروه تمرین تمرینات کششی و تقویتی یک روز در میان، روزی دو بار به مدت 15 دقیقه انجام شد و در گروه تیپینگ، تیپ بر روی عضلات دو طرف ستون فقرات به موازات T12- L5 و یک نوار بر روی قسمت تحتانی تعبیه شد. جهت سنجش ناتوانی از مقیاس ناتوانی عملکردی اسوستری و جهت اندازه گیری قوس کمر از خط کش منعطف استفاده شد. تحلیل و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه با اندازه های تکراری، آنالیز واریانس یک طرفه و تی زوجی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در گروه تمرین و تیپینگ، ناتوانی عملکردی پس از شش هفته کاهش معنی‌داری داشت (001/0>p)، اما تغییرات در گروه کنترل معنی‌دار نبود (072/0=p). در گروه تمرین، لوردوز بعد از شش هفته کاهش معنی داری داشت (002/0>p) ولی این  تغییرات در گروه تیپینگ (776/0=p) و کنترل (586/0=p) معنی‌دار نبود. نتیجه گیری: تمرین و تیپینگ به یک اندازه ناتوانی عملکردی را در زنان باردار کاهش می‌دهد و از تمرینات می‌توان در کاهش لوردوز کمری استفاده شود.